«Om Det Uendelige» – Tam for Roy Andersson tydar framleis bra film.
Kunne eg truffe ein regissør som ville vorte moro og ta ein pils med, er det alle andre enn Roy Andersson. Han skapar uansett skjønne måleri frå det ufyselege i kvardagen. Vakker poesi frå gufsen melankoli og trist meiningslausheit.
Kosmorama 2020 – Dag 3
Kosmorama-toget dundrar vidare. Her er skribentane sine tankar om eit par utvalde filmar frå onsdagen.