Topp 10 – Regidebuter!
For mange regissører vil den første filmen ofte etablere stiluttrykket de ender opp med å vere kjent for, og filmen vil ofte si mye om hvem h*n er. Redaksjonen har satt sammen et utvalg av regissørene (og filmene deres) som traff blinken ved første forsøk!
Regissør i Fokus: Clint Eastwood
Ingen i Hollywood har vel mer legendestatus enn Clint Eastwood. Han er selv definisjonen. Helt siden femtitallet har han vært å se på skjermen men, som innlegget antyder vil vi i denne omgang fokusere på hans arbeid bak skjermen.
Minimalen 2021 – Dag 6: INT4, INT5, INT6, EUR3 og EUR4
Då var festivalen over, og gutane rakk akkurat å fullføre både INT og EUR-delane av programmet. Enda ein variert dag, med ei god blanding av animasjon og fiksjon!
Minimalen 2021 – Dag 5: NOR4, NOR5, NOR6
I dag tok med føre oss restane av NOR programmet, som var tre veldig sterke program! Det var nok den beste dagen av festivalen, med ei mengd veldig sterke filmar.
Minimalen 2021 – Dag 4: EUR1, EUR2, og Ramaskrik presenterer.
For vår fjerde dag av festivalen stod det Europeiske programmet for tur. Skribentane møttes med kvar si flaske vin, og tok ein kikk på den fyrste og andre bolken av delprogrammet.
Minimalen 2021 – Dag 3: INT1, INT2, INT3.
Jonas og Torkel snudde merksemda til dei Internasjonale innslaga, og som med NOR er det stor variasjon i både sjanger og uttrykk her, ein ekte pangstart!
Minimalen 2021 – Dag 2: NOR1, NOR2, NOR3.
Etter alle programma vart sluppen kl 10 i går satte Torkel og Jonas seg ned igjen for å starte på den nordiske delen av programmet.
Minimalen 2021 – Dag 1: Åpningsforestilling
Minimalen er i gong, opningsførestillinga er ute, og Torkel og Jonas er på plass foran datamaskinen for å dekke festivalen!
Topp 10 – 2D Animasjonsfilmer!
Når redaksjonen få dagar før jul satte oss ned for å lage ei ny topp ti liste vart valet denne gongen å sjå på dei beste todimensjonale animasjonsfilmane, det vil seie filmar som har vorte animert for hand. Ein praksis som har gått av mote for kostnadsårsakjar, handteikna animasjonsfilmar var standarden heilt fram til eit lite selskap, basert i California, med namn Pixar viste at dataanimasjon var vegen forut. Så her ei ei lita liste med hovudsakleg eksempel av stilen frå det som er rekna som animasjonssjangarens gullera, nemleg 80- og 90 talet. 10. Herkules (1997), av Ron Clements og John Musker Vi startar lista med ei perle som ofte kan blir oversett i det enorme disneygalleriet. Herkules har alt ein forventar av ein disneyfilm og litt til, så den får representasjon her. Med den greske mytologien som bakteppe, byr Herkules på mange spennande karakterar og ei herleg helteforteljing med eit lydspor i sin eigne liga. Då ungguten Hercules finn ut at han er son av guden Zeus som tronar på fjellet Olympus, vil han bevise for faren sin at han kan bli ein helt på jorda for å oppnå gudestatusen som vart teken frå han av Hades, guden av underverda. Vi følgjer Hercules frå «zero to hero» gjennom mange utfordringar, både fysiske og mentale. Ofte er desse utfordringane stelt i stand av den ikoniske disneyskurken Hades som får stemma si frå James Woods i ein fantastisk opptreden. Lydsporet i Herkules må også nemnast. Gresk mytologi og gospelmusikk er ikkje noko eg kan seie eg har sett blitt brukt i lag særleg ofte, men i dette tilfellet funkar det latterleg bra, og hevar i mi meining filmen til eit anna nivå. Herkules er ein herleg film frå start til slutt. Fargerike karakterar, ei god forteljing og muligens eit av dei beste lydspora Disney har laga til nokosinne, gjer at det er ein fryd å oppleve kvar gong eg ser den. Skriven av Nathaniel Gjerde Hovland 9. Lupin III – Slottet i Cagliostro (1979), av Hayao Miyazaki For folk flest er nok regissøren Hayao Miyazaki og produksjonsselskapet Studio Ghibli synonyme med hverandre. Ettersom han er en av selskapets grunnleggere er dette kanskje ikke så rart, men allerede i 1979, 6 år før Studio Ghibli ble grunnlagt, Gjorde Miyazaki sin regidebut med den elleville og hysteriske Lupin III: Slottet i Calgiostro. Slottet i Cagliostro følger vi den karismatiske Lupin III og kompanjongen hans Daisuke, som, etter en av filmhistoriens beste biljaktscener, snubler inn i en verdensdekkende konspirasjon. Det er merkbart at dette er en Myazaki-film. Hans evne til å fortelle en både engasjerende og morsom fortelling gjennom omtrent kun visuelle virkemidler er, i likhet med hans Ghibli produserte filmer, også å se her. Slottet i Cagliostro er stappfull med action, komedie og en rekke fargerike og interessante karakterer. Lupin III, mestertyven som alltid slipper unna, om det så bare er så vidt. Daisuke, Lupins svartkledde kamerat, alltid med en sneip i kjeften og muligens verdens største rifle. Hertug Lazare, en ond mann med tilsynelatende uendelige resurser, og mange flere. Det hjelper også at The Castle of Cagliostro har en jazzy temasang som gjør det omtrent umulig å ikke kose seg. Skrevet av Peder Erdal 8. Porco Rosso (1992), av Hayao Miyazaki Kva tenkjer ein på når ein høyrer ordet ‘mellomkrigsfilm’? Europeisk fanatisme, global økonomisk krise, eller ei generell usikkerheit for framtida? Alt dette kom på bordet når Miyazaki valde å lage Porco Rosso, om ein pilot fordømt til å sjå ut som ein gris. Ein film som strir med konvensjonane, Porco Rosso fortel om den generelle kjensla av apati og frykt assosiert med dei som ikkje ynskja å konforme til dei radikale samfunnskreftene i Europa på 30-talet. Fremst av alt er dette symbolisert i gjennom hovudkarakteren vår, Marco, som er ulik sine likemenn både i utsjånad og handling. Satt til Mellomhavs-kysten sør for det fascistiske Italia, Porco Rosso omhandlar ein god mann blant dei dårlege. Marco Pagot arbeider som ein dusørjeger, men i motsetjing til sine likemenn, driv ikkje med det for pengane eller æras skuld, han gjer det fordi det er dette han kan. Marco har vorte forheksa slik at han ser ut som ein menneskeleg gris, og slit derfor med å passe inn i det «siviliserte» samfunn. Så derfor lev han livet for fullt i einsamheit, aleine på ei aude øy saman med vin og sigarettar. Marco lev for å kjempe for dei som ikkje kan skydde seg sjølve, og for å kunne oppretthalde livsstilen sin. Likevel er han ein mann (eller ein gris) med eit klårt moralsk kompass, som han seier sjølv vil han «heller vere ein gris, enn ein fascist». Porco Rosso er vår helt si reise frå apati til ei vilje for å arbeide for noko større enn seg sjølv. Miyazaki vil fram til at ein må aktivt jobbe for å skape ein betre framtid, ein kan ikkje berre lete samfunnskreftene teke kontrollen. Uansett kven du er, eller korleis du ser ut, kan ein alltid bidra med noko av nytte for resten av samfunnet, om du er mann eller gris. Skrevet av Jonas Mæland 7. Sinbad: Legenden på de syv hav (2003), av Tim Johnson og Patrick Gilmore Har du noen gang ønsket at Pirates of the Caribean hadde en sjarmerende hovedkarakter, og var animert? Da er Sinbad: Legend på de syv hav den rette filmen for deg. Satt i en sagnomsust verden basert på Gresk mytologi og folkefortellinger, finner vi kaptein Sinbad, og hans menn. De som er kjent med fortellingene rundt Sinbad er kanskje litt finurlig på det at Sinbad er en Arabisk, ikke gresk, fortelling. Sinbad burde kanskje ha en setting nærmere Disney Aladdin enn Disney Hercules, men siden en av de få inspirasjonene til grunnverket var de Homerske epikkene, så funker det for meg. Kanskje hadde folk likt det bedre om filmen het Odysseus, og gudene som vil gjøre livet ekstra surt for han (Hollywood, call me), men akk, det gjør den ikke. Detaljer til tross, har filmen mye fantastisk karakteranimasjon. Gudinnen
Regissør i Fokus: David Fincher
David Fincher sin nye film, Mank kom nettopp på Netflix, så me i Redaksjonen har satt saman ei lita liste med utvalgde filmar frå filmografien hans!