Festival | Jump Cut

Kosmorama 2020 – Dag 3

Kosmorama-toget dundrar vidare. Her er skribentane sine tankar om eit par utvalde filmar frå onsdagen.

«Honey Boy» – LaBeouf i velfortjent comeback

Det er sjeldent en biografisk film føles så ekte som denne. Den er til tider vanskelig og hjerteskjærende å se på, samtidig som den kan være utrolig morsom.

Kosmorama 2020 – Dag 2

Kosmorama kan by på mykje rart. Alt frå koreanske drama til Nicholas Cage, godguten sjølv.

«The Climb» – Vennekomedie smått utanom det vanlege

Med eit dryss fransk nybølgje og ein bit Wes Anderson vert The Climb ein veldig artig komedie.

Kosmorama 2020 – Dag 1

Høytiden for trønderske filmnerder og kinomennesker faller på ny over vårt kjære Trondheim.

Minimalen 2020 – INT 5 og INT 6

Når Jonas ble syk og endte Elias opp med å vandre rundt alene på festivalen for å få med seg de to siste bolkene i det internasjonale programmet.

Minimalen 2020 – NOR 5, NOR 6 og Ramaskriks utvalgte

Elias og Jonas held fram med å arbeide seg igjennom time etter time med kortfilm.

Minimalen 2020 – NOR 3, NOR 4 og INT 2

Festivalen er på sin andre dag og det visar seg allereie vanskeleg å halde følgje med alt som skjer. Heldigvis går INT 1 i reprise seinare i veka. Vi har også uansett greidd å fått med oss tre heile konkurranseprogram i dag. For å forhindre uendelege tekstblokkar held vi oss frå no av berre til våre personlege favorittar. KORT OM KORT: Elias sine favorittar: Polyfonatura (NOR, Vatne), Community Gardens (LIT, Vytautas Katkus), You Are Overreacting (POL, Karina Paciorkowska) Jonas sine favorittar: Dovetail (ISL, Magnus Leifsson); Untitled (Burned Rubber on Asphalt) (FIN, Tinja Ruusuvuori ); Community Gardens (LIT, Vytautas Katkus); Past Perfect (POR, Jorge Jacome) Polyfonatura (NOR, Vatne) Om ein sunnmøring tar med seg ein bandopptakar ut i skogen, lagar han ein lyd? Det visar eg faktisk at svaret er: «Ein del.». Polyfonatura er ein veldig audiovisuell dokumentar som kombinerer finurlige lydopptak og ein artig karakter med fantastiske bilete. Who Talks (SVE, Elin Ôvergaard) ‘Good Time’, men svensk (samt utan vald og kriminalitet). Omhandlar eit lokalsamfunns suter om folkemigrasjonen etter borgarkrigen i Syria. Plastic Skin (NOR, Adam Kjær) Med ei god dose sjølvironi, og masser av inspirasjon frå Twin Peaks, kjem Adam Kjær med eit fargesprakande og supersært uttrykk. Eg vil gjerne sjå denne galskapen om igjen. Dovetail (ISL, Magnus Leifsson) The Wolf of Rekjavik. Gjer ein ekte oversikt over ein heil person med effektiv historieformidling og bra skodespel. Festivalens beste. The Manchador (NOR, Kaveh Tehrani) Satire på hijabtvang i Iran. Ein mann bestemm seg for å gå med sovemaske slik at han ikkje kan sjå at kvinner går utan hijab. Untitled (Burned Rubber on Asphalt) (FIN, Tinja Ruusuvuori) På Langøya i Troms driv ein ukjend bande på med å svi dekka på bilane deira. Er i grunn lite anna å finne på i nord tenkjer eg. I Väntan på döden (SVE, Lars Vega, Isabelle Björklund) Medan hans far er på dødsleie fortel han sonen ein djup hemmelegheit. Hysterisk morosam komedie. Community Gardens (LIT, Vytautas Katkus) Nostalgisk tilbakeblikk på landsbygdlivet på tidleg 2000-talet. Ein husbrann er nok underhalding for ein månad. You Are Overreacting (POL, Karina Paciorkowska) Kritisk stykke sosialkommentarisme på det europeiske samfunnets kvinnehaldingar. Past Perfect (POR, Jorge Jacome) Å vere pretensiøs er ikkje alltid ein dårleg ting. Tidsrelevant refleksivt «filmdikt». Minimalen er godt i gang. For meg og Jonas sin del byr fredagen på endå fleire konkurranseprogram, før vi avsluttar kvelden med Ramaskriks utvalde. Om det ikkje er heilt din smak kan ein å få med seg sleppet av årets Short Film Studies Symposium og smakebitar frå Asterisks avant garde.