«In Front of Your Face» – Hong Sang-soo treffer blink igjen
Den unike Sør-Koreaske filmskaperen, Hong Sang-soo er tilbake i trofast, kjent stil. Mennesker som prater, drikker og spiser, atter en regissørkarakter, og nok et gradvis mer intimt møte mellom ulike mennesker.
«Aloners»- En drømmedebut
Festivalen fortsetter i full flamme fra dag en. Dag 2 av Kosmorama er kvinnedagen, derfor er alle filmene som ble visst regissert av kvinner. Dette inkluderer og det sør-koreanske karakterstudiet Aloners.
«Happening» – Hva hadde du gjort?
I Frankrike ble loven om lovlig abort først satt etter en prøveperiode på to år, da den endelig ble permanent var året blitt 1979. Den siste kvinnen som ble henrettet med giljotinen var Marie-Louise Giraud. Hun ble myrdet for å ha hjulpet 27 kvinner med å ta abort.
«The Medium»- Thailandsk Eggerøre
Gjengen bak filmen holder ikke tilbake når de stiller med en skrekkfilm som kan begeistre selv den mest kritiske horror fan.
«Costa brava, Lebanon» – Kjærlighet under krise
Lebanon opplever en krise, byen i Beirut fylles med søppel og de vet ikke hva de skal gjøre av det. En
familie med en mor, far og deres to døtre lever av landet de eier langt opp i fjellene.
Kosmorama 2022 – Førehandsomtale
Fra den 7. til 13 mars pågår Kosmorama, og i år er det endelig fysisk nok en gang! I år har Jump Cut fått mulighet til å sende 4 skribenter, som er veldig gøy, og redaktør Jonas og Nora har tatt en kjapp kikk på programmet nå rett før festivalstart. Nora: Etter å ha tittet meg nedover på årets filmpogram er det et par filmer som fanget mininteresse! I filmen «Happening» møter vi en ung jente (Anna) som studerer på universitet iFrankrike. Hun har havnet i en knipe som ser ut til å kunne koste henne utdanning ogfremtiden hun hadde sett for seg. Hvordan hun prøver å navigere seg gjennom livet og finneløsninger er filmens driv. Et spennende utgangspunkt for en film, hvor man får et innblikk iunge menneskers liv i 60-tallets frankrike. Filmen er i kategorien Samfunn som gjør megspent på hva den har å vise! «Costa Brava, Lebanon» tar for seg familievansker og drømmen om et bedre liv i ennærliggende fremtid. Familiefokus og klasseskille er temaer som gjør denne filmen særliginteressant og en av mange filmer jeg også gleder meg stort til å se på årets Kosmorama! Jonas: Kosmorama er endeleg tilbake i eit fysisk format, og som vanleg kjem filmfestivalen med eit variert og spanande utval med filmar over heile linja. Eg har allereie sett ein av filmane, nemleg «Alle hater Johan«, og kan anbefale den med god samvit. Alle hater Johan er eit søtt og mørkt bygdedrama med manus av Erlend Loe, og Pål Sverre Hagen i rolla som Johan er veldig gøyal. Hallvar Witzøes fyrste spelefilm er også åpningsfilmen på Kosmo i år, så dermed må du skaffe deg bilettar snart om du skal få den med deg under festivalen. Det er kanskje litt keisamt, men den andre filmen eg ser mest fram til å sjå er «Belfast«, avslutningsfilmen, då «Kaptein Volkonogov unslipper» utgår av programmet. Belfast er Kenneth Branagh sitt nyaste kostymedrama, satt til den nord-irske hovudstaden og basert på Branagh sitt eige liv. Det er eit slags ‘Roma‘. Eg gledar meg til å sjå kva Branagh får til når han ikkje adapterer ei allereie skriven historie, og med kunnskap om alle nominasjonane filmen fekk ved årets Oscar-utdeling så verkar Belfast som noko å få med seg.
«Alle hater Johan» – Satirisk bygdedrama
Verda har endra seg noko kolossalt dei siste 80 åra. Nasjonsbyggingprosjektet etter andre verdskrig lærar opp ein til å sjå på Noreg som eit lite land som vart endra då olja kom. Og kvar er dette meir tydeleg enn på bygda? «Alle hater Johan» er ei bygdeforteljing som følg han Johan (Pål Sverre Hagen), som er nettopp hata. Med kommunistiske foreldre og ei ufin vane til å sprenge endar Johan opp som eit naturleg offer for barn og vaksne med mindreverdskompleks. Me følg Johan sitt liv frå start til ende, gjennom alle prøvingane han har vore utsett for. Johan er ein slags ‘dynamitt-Harry’-type, som frå sine foreldre (som var sabotørar under krigen) har opparbeida ei interesse og kunnskap om å sprenge ting (og folk). På skulen vart det openbart at han ikkje er som alle dei andre. Johan vart rett og slett eit kollektivt mobbeoffer: ein landsbyidiot. Regissør Hallvar Witzø har skapa ei grunnforteljing der han vil bidra til å forstå kva vil det seie å være annleis når ein er del av eit innestengd bygdesamfunn. Då etter ei ulukke som snur Johan si lagnad har han ikkje noko anna val enn å fere til Amerika der han gjer om hobbyen sin til eit yrke og vart ein ‘demolition-man’. Satt til øya Titran på trøndelagdskysten, Alle hater Johan oppsummerar 70 år med kulturell utvikling på 100 minutt. Eit lite fiskever som er utan tilknyting til fastlandet; Titran vart for meg ein lett stad å forstå seg på, ettersom eg er frå ein liten vestlandsstad som lenge mangla infrastruktur. Titran speglar også på eit vis korleis Noreg opererar i førehald til resten av verda. Nordmenn lev i si eiga lita boble som sjeldan og motvilleg let nye krefter inn. Kjøkenstova til Johan er kanskje det beste eksempelet eg har sett på den gjennomsnittlege bestefarstove- der sofaen er frå 80-talet, gardinene er heilt nye, skjenken nærar seg 150 år og gyngestolane er frå 2003. Dette er berre ei riktig moro forteljing som har nokre idear om korleis nordmenn funkar. No har eg med vilje unngått å røre ved det, men Alle hater Johan er ei komedie. Meininga er at du skal le når Johans foreldre sprengar seg sjølv i lufta ved hjelp av ei tysk ubåt-mine. Erlend Loe si stemme skin i gjennom båe gjennom dialogen og hendingane i handlinga. Dette samstundes som Alle hater Johan byggar vidare på Witzø sin stil av mørk humor. Ein kan kjenne igjen element då utspelar seg på ein liknande stad som den Oscar-nominerte kortfilmen hans «Atlantic Tuba». Filmar som denne og filmskaparar som Witzø, saman med Charlotte Blom (Dianas Bryllup) og Yngvild Sve Flikke (Ninjababy) visar meg at det framleis finnes eit håp om at norske komediar kan drege fram ei reaksjon frå lattermusklane. Dei er ei ny vri på ein gamal formel, den same naive komedien som «Elling» og Hamer sine filmar frå kring 20 år sidan pionerte. Eg ser veldig fram til kva Witzøe finn på neste gong. Alle Hater Johan: regissert av Hallvar Witzø. Med Pål Sverre Hagen, Ingrid Bolsø Berdal. 12 år. Premiere 25. Mars
Dear Comrades! – Dialektikk i praksis
Å leve i Sovjetunionen tyda å stadig vere klår for å når som helst kunne verte råka av statleg makt. Realiteten for dei aller fleste borgararane i landa var at liva deira var utan verdi. Denne kjensla av villkårlegheit vart fanga på eit engasjerande vis av regissør Andrej Kontsjalovskij.
«Shiva Baby» – Komedie med god driv
Shiva Baby er ei underhaldande komedie som med grøssar- og kammerspiel-element kjennast svært forfriskande. Filmen har ei god spaningskurve, og ein tydeleg intensitet – samstundes som den finn mange morosame familiesituasjonar å gjere narr av.
«Fan Girl» – Mørk og interessant kjærleikskildring
Kva skjer då når det filippinske idolet Paulo Avelino blunkar til ei tilfeldig syttenårig skulejente under ein kjøpesenterkonsert? Ganske mykje skal det vise seg når ho gøymer seg i lasteplanet på bilen hans, overtyda over at blunket er eit teikn på at dei er meint for kvarandre.