«The Metamorphosis of Birds» – Å leve minna til nokon andre
Regissør Catarina Vasconcelos gjev eit innblikk i korleis oss menneskje sansar verda individuelt. Ho gjer dette med ei historie – hennar familie sin historie – skildra med eit uttrykk som i utsjånad liknar framkalla minne frå barndomen.
«Black Bear» – Herleg uoversiktleg kaos
I det heile er Black Bear ein ungdommeleg spenstig film. Den er nærast umogleg å sjangersette, og er på sitt beste når du ikkje heilt veit kva som hender. Filmen er kanskje ikkje noko meisterverk, men forrykande god underhaldning; spesielt for dei som greier å følgje med i svingane.
«Deerskin» – Skinnjakker er dødstøffe
Fransk metafiksjonell «off-beat» seriemordarfilm om ein sosialt tilbakeståande kar som likar skinnklede, og filmar film med eit videokassettkamera. Det vert vanskeleg å finne ein film som er meir skreddarsydd til min personlege filmsmak.
Kosmorama 2020 – Dag 5
Peder må dessverre ta seg litt fri fra festivalen for å arbeide med skoleoppgaver. Jonas er uansett sterkt til stede i diverse kinosaler, og har fått med seg to gode filmer og en svært (svært!) dårlig en.
Kosmorama 2020 – Våre anbefalinger
Da er det endelig helg! Om man har litt tid til overs og kunne tenke seg å se en god festivalfilm kan utvalget virke lammende stort. For å gjøre utvelgelsesprosessen litt lettere har vi skribentene satt sammen en liten liste med våre personlige favoritter fra årets festival.
«The Peanut Butter Falcon» – En Road Trip-film med en genial vri!
Herregud for en sjarmerende film! Det er lenge siden jeg har sittet gjennom en film med et glis om fjeset, men gjett om det ikke var nettopp det jeg gjorde med denne filmen.
Kosmorama 2020 – Dag 4
Rettsaksdramaene kommer som en perle på en snor under årets festival, og våre anmeldere har fått med seg to av disse. I tillegg har Jonas fått sett det hallusinatoriske iranske selvmordsdramaet Dance With Me.
«Om Det Uendelige» – Tam for Roy Andersson tydar framleis bra film.
Kunne eg truffe ein regissør som ville vorte moro og ta ein pils med, er det alle andre enn Roy Andersson. Han skapar uansett skjønne måleri frå det ufyselege i kvardagen. Vakker poesi frå gufsen melankoli og trist meiningslausheit.
Kosmorama 2020 – Dag 3
Kosmorama-toget dundrar vidare. Her er skribentane sine tankar om eit par utvalde filmar frå onsdagen.
«Honey Boy» – LaBeouf i velfortjent comeback
Det er sjeldent en biografisk film føles så ekte som denne. Den er til tider vanskelig og hjerteskjærende å se på, samtidig som den kan være utrolig morsom.