Tyrkisk film er ei stor blindsone blant biblioteket av film eg har sett, og derfor tenkte eg å ta ein kikk på ein av delvinnarane…
Den korrupte politimannen Cristi hamnar opp i ei skandale rundt saken han etterforskar. Samstundes som han arbeid på saken, selg han også informasjon om den til dei kriminelle. Også lærar han seg å plystre.
Dette er ei gøyal og søt historie om entreprenørskap og mannleg venskap, og trenger eigentleg ikkje meir.
[usr=4.5] Sidan revolusjonen i 1979 har Iran hatt eit strengt straffelovverk, der avretting har vorte vanleg for nokså små lovbrot. Kor mange som har vorte…
Dette er den meist realistiske dystopien eg har sett, med fokus på veldig menneskelege interaksjonar og veldig reelle problemstillingar.
Aleksey Germans meisterverk tok over 10 år og skape. Eit rottent, ufyseleg syn på menneskets natur, Hard to be a God held ingenting tilbake når den dømer oss.
Fassbender som Bobby Sands er ei fantastisk opptreden. Han tek karakteren og gjer han til si eigen.
Romfartsdrama som hovedrolleinnehavere Eva Green og Matt Dillon ikke klarer å berge.
Fransk metafiksjonell «off-beat» seriemordarfilm om ein sosialt tilbakeståande kar som likar skinnklede, og filmar film med eit videokassettkamera. Det vert vanskeleg å finne ein film som er meir skreddarsydd til min personlege filmsmak.
Kunne eg truffe ein regissør som ville vorte moro og ta ein pils med, er det alle andre enn Roy Andersson. Han skapar uansett skjønne måleri frå det ufyselege i kvardagen. Vakker poesi frå gufsen melankoli og trist meiningslausheit.